നാല് മാസം പ്രായമുള്ളപ്പോള്‍ അനാഥാലയത്തില്‍ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ അമ്മ; പിന്നീട് തിരികെ എത്തിയില്ല; അനാഥാലയത്തിലെ ആളുകള്‍ അവള്‍ക്ക് അമ്മയും അച്ഛനുമായി; എങ്കിലും വെല്ലുവിളികളും പ്രതിസന്ധിയും നിറഞ്ഞ ജീവിതം; അപ്പോഴും ലക്ഷ്യം ഡോക്ടറാകുക എന്നത്; അനാഥയല്‍ നിന്നും ഡോക്ടറായ ദയയുടെ ജീവിത കഥ

അമ്മ എന്നത് ഒരു പ്രത്യേക വികാരമാണ്. സ്വന്തം കുഞ്ഞിന്റെ കളിചിരികള്‍ കാണുമ്പോള്‍ ആ അമ്മയുടെ ഉള്ളില്‍ എത്ര വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിലും അതൊക്കെ ഇല്ലാതെയാകുന്നു. ഒരു അമ്മയ്ക്ക് അവരുടെ കുഞ്ഞ് അത്രയും പ്രിയപ്പെട്ടവരാണ്. എന്നാല്‍ സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ എങ്ങനെ ഒരു അമ്മയ്ക്ക് ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നു എന്നത് വലിയ ഒരു ചോദ്യമാണ്. സാഹചര്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ഉപേക്ഷിക്കുന്നവര്‍ ഉണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും ആ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോള്‍ എങ്ങനെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോകാന്‍ സാധിക്കുന്നു എന്നതാണ് ചോദ്യം. അങ്ങനെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോകുന്നവര്‍ നിരവധി. അത്തരത്തില്‍ തന്റെ നാലാം മാസത്തില്‍ അനാഥാലയത്തില്‍ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയതാണ് ദയ എന്ന കുഞ്ഞി പെണ്‍കുട്ടിയെ. ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ പ്രതിസന്ധികളും തരണം ചെയ്ത് ഇന്ന് ഒരു ഡോക്ടറായിരിക്കുകയാണ് ദയ. അവളുടെ ജീവിതം എല്ലാ കുട്ടികള്‍ക്കും ഒരു പ്രചോദനമാണ്. 

ദയ്ക്ക് വെറും നാല് മാസം പ്രായം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അപ്പോള്‍ തന്നെയാണ് അവളുടെ അമ്മ അവളെ അനാഥാലയത്തിന്റെ വാതില്‍ക്കല്‍ ഉപേക്ഷിച്ച് പോകുന്നത്. അതിനുശേഷം ദയയുടെ മുഴുവന്‍ ജീവിതവും മാറി. അമ്മയുടെ കരുതലും സ്‌നേഹവും നഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിലും, ആ അനാഥാലയത്തിലെ പരിപാലകരും കുട്ടികളും ഒരുമിച്ച് അവളുടെ ജീവിതം നിറച്ചുകൊടുത്തു. അവിടെ താമസിക്കുന്ന നിരവധി സ്ത്രീകള്‍, ദയയുടെ അമ്മയായി മാറി. അവര്‍ തന്നെയാണ് അവളെ വളര്‍ത്തുകയും, ഭക്ഷണം കൊടുക്കുകയും, പഠിപ്പിക്കുകയും, അവള്‍ക്ക് വേണ്ടിയിരുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഒരുക്കിക്കൊടുക്കുകയും ചെയ്തത്. ദയയുടെ കണ്ണില്‍ അമ്മയുടെ സ്നേഹം നഷ്ടമായിരുന്നുവെങ്കിലും, അനാഥാലയത്തിലെ സ്നേഹം ഒരിക്കലും കുറവായിരുന്നില്ല. 'ദയ' എന്ന പേര് പോലും അവളെ സ്നേഹിച്ച ആ കുടുംബമാണ് നല്‍കിയത്. അത് പോലെ, അവരുടെ കരുതലും സ്നേഹവുമാണ് ദയയെ ശക്തിയായി വളരാന്‍ സഹായിച്ചത്.

എങ്കിലും, അവളുടെ അമ്മ ഒരുദിവസമെങ്കിലും മകളെ തേടി തിരികെ വരുമെന്നൊരു പ്രതീക്ഷ എല്ലാവര്‍ക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. ദയ വളരുമ്പോള്‍, അവള്‍ക്കായി അമ്മ തിരിച്ചെത്തും, അമ്മയുടെ സ്നേഹം അവള്‍ക്ക് വീണ്ടും ലഭിക്കും എന്നൊരു കാത്തിരിപ്പില്‍ എല്ലാവരും ജീവിച്ചു. പക്ഷേ, ആ ദിനം ഒരിക്കലും വന്നില്ല. ആ അമ്മ ഒരിക്കലും മകളെ തേടിയെത്തിയില്ല. ദയയ്ക്ക് ജന്മം തന്ന അമ്മയുടെ സ്നേഹം നഷ്ടമായിരുന്നെങ്കിലും, അവള്‍ ഒരിക്കലും ഒറ്റപ്പെട്ടില്ല. അവള്‍ വളര്‍ന്നിരുന്ന അനാഥാലയത്തിലെ കുട്ടികളും പരിപാലകരും അവളെ സ്വന്തം മകളെ പോലെ സ്നേഹിച്ചു. അവര്‍ തന്നെയാണ് അമ്മയും അച്ഛനും ആയി മാറിയത്. ഒരുമിച്ചിരുന്ന കുട്ടികള്‍ സഹോദരങ്ങളായി, പരിപാലകര്‍ രക്ഷാകര്‍താക്കളായി മാറി. ദയയ്ക്ക് കിട്ടിയിരുന്ന സ്നേഹവും കൂട്ടായ്മയും അവളുടെ മനസ്സില്‍ വലിയ കരുത്തായി. അവള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും ''ഞാന്‍ അനാഥയാണ്'' എന്ന തോന്നല്‍ ഉണ്ടാകാതെ, ''ഞാന്‍ ഒരുപാട് പേരുടെ മകളാണ്'' എന്ന ബോധ്യത്തോടെ ആണ് അവള്‍ വളര്‍ന്നത്.

ഇങ്ങനെ സ്നേഹത്തോടെ വളര്‍ന്ന ദയയ്ക്ക് ചെറുപ്പം മുതലേ അവള്‍ക്ക് ജീവിതത്തില്‍ ആരാകണം എന്ന ലക്ഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഡോക്ടറാകണം, രോഗികളെയും പ്രത്യേകിച്ച് ചികിത്സ കിട്ടാതെ വേദനിക്കുന്ന കുട്ടികളെയും സഹായിക്കണം  ഇതാണ് അവളുടെ സ്വപ്‌നം. ചെറുപ്പത്തില്‍ കണ്ട അനുഭവങ്ങളാണ് അവളില്‍ ഈ ലക്ഷ്യം കൂടുതല്‍ ശക്തമായി ഉറപ്പിച്ചത്. അനാഥാലയത്തില്‍ നിന്ന് ലഭിച്ച സ്നേഹവും പിന്തുണയും അവളെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചു. അതാണ് ദയയെ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ, ഭാവിയെക്കുറിച്ച് വലിയ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കാണുന്ന ഒരാളാക്കി മാറ്റിയത്. വഴിമധ്യേ പല വെല്ലുവിളികളും പരാജയങ്ങളും വന്നെങ്കിലും, അവള്‍ പിറകോട്ടില്ലാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു. ''അനവധി കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ചികിത്സ കിട്ടാതെ വേദനിക്കുന്നു; അവരുടെ പക്കല്‍ നിന്നാല്‍ മാത്രമേ എന്റെ ജീവിതത്തിന് അര്‍ത്ഥമുള്ളൂ''  എന്നായിരുന്നു അവളുടെ ദൃഢനിശ്ചയം.

അവസാനം, വിദേശത്ത് പഠിക്കാനുള്ള അവസരം ലഭിച്ചു. ജോര്‍ജിയയിലെ ടീച്ചിങ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി ഓഫ് ജിയോ മെഡില്‍ എം.ബി.ബി.എസ് പ്രവേശനം നേടി. അവളുടെ ജീവിതകഥ അറിഞ്ഞ സര്‍വകലാശാല, ഹോസ്റ്റല്‍ ഫീസും ഒഴിവാക്കി നല്‍കി. ഇതോടെ ആലപ്പുഴ ജില്ലയിലെ ശിശു സംരക്ഷണ കേന്ദ്രത്തില്‍ നിന്ന് വിദേശത്ത് മെഡിക്കല്‍ പഠനത്തിന് പുറപ്പെടുന്ന ആദ്യ പെണ്‍കുട്ടിയായി ദയ മാറിയിരിക്കുകയാണ്. ഇപ്പോള്‍ അവളുടെ ലക്ഷ്യം വ്യക്തമാണ്  ശിശു രോഗവിദഗ്ധയായി മാറി ചികിത്സ ലഭിക്കാതെ വേദനിക്കുന്ന കുട്ടികള്‍ക്ക് ആശ്വാസം നല്‍കുക. ദയയുടെ ജീവിതം, മാതാപിതാക്കള്‍ ഉപേക്ഷിച്ചാലും പരിശ്രമവും പിന്തുണയും ഉണ്ടെങ്കില്‍ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നേട്ടങ്ങളാകുമെന്ന് തെളിയിക്കുന്ന ഒരുദാഹരണമാണ്. അവളുടെ യാത്ര ആ അനാഥാലയത്തില്‍ വളരുന്ന മറ്റ് കുട്ടികള്‍ക്ക് കൂടി പ്രചോദനമാണ്.